Mamusiu ja chcę siusiu!

W tym oto poście absolutnie nie będę udzielała żadnych porad odnośnie odpieluchowania. Jak to robić, kiedy to robić wie każdy rodzic. Bo nikt inny nie zna swojego dziecka tak jak my sami :) 

Ale.... Z racji tego, że jestem (jak już poniekąd wiecie) gadżeciarą, pokażę Wam co może (ale nie musi) pomóc albo nawet uprzyjemnić "trening nocniczkowy". U nas kilka z nich weszło w życie i tak od 18 miesiąca jesteśmy bez pieluszki! A dokładnie od 24 miesiąca i 4 dni udało się pozbyć pieluchy już na całą noc. 

1.  Nakładka/nocniczek POTETTE PLUS

Nasz absolutny numer jeden. Mówię o niej na początku, bo to było nasze odkrycie sprzed 3miesięcy. Idealna rzecz, która może się zmieścić do damskiej torebki! (gabaryty mniej więcej A4). Służy jako nocniczek albo jako nakładka na sedes, gdy korzystamy z publicznej toalety. Funkcja nocnika ma dwie opcje. Pierwsza to taka, że możemy zrobić z tego nocnik domowy, kupują silikonowy wkład. Druga opcja to nocnik turystyczny. W tej opcji musimy się zaopatrzyć w specjalne wkłady (foliowa torebka z gazą pochłaniającą wilgoć). My czasami o nich zapominaliśmy i na pomoc przychodziła zwyczajna reklamówka foliowa, wyłożona na dole np. gazą, watą albo papierem toaletowym. Nakładka jest dość droga, bo kosztuje około 20€, w Polsce w sklepach Rossmann dostaniemy ją za  około 70zł. Zakup godny polecenia i wydania każdej złotówki. Żałuję, że nie poznaliśmy tego sprzętu nieco wcześniej.

Dostępne w Niemczech <<<TU>>>

2. Nocnik turystyczny MY CARRY POTTY

Pierwszy turystyczny jaki kupiliśmy. Mega fajny wygląd, bo tak naprawdę nikt nigdy nie wiedział, że to co trzymamy w ręku to nocnik. Wygląda jak mała walizeczka, którą dziecko może nawet samo nosić. Nasza jest biedrona :) Cena około 35€.

Dostępne w Niemczech <<<TU>>>

3.  Nocnik w kształcie prawdziwej toalety REER

Przyznam szczerze, że gdyby nie fakt otrzymania pierwszego nocnika przez babcię Julki, to pokusiłabym się o kupno własnie tego. Małe dzieci bardzo często naśladują dorosłych. A zdarzają się takie przypadki, że dziecko na nocnik usiąść nie chce. Chce tam gdzie my, czyli na "dorosłą" toaletę. Dlatego może taki wariant mógłby być pomocny? Cena około 20€.

Dostępne w Niemczech <<<TU>>>

4. Podkład pod pupę na fotelik samochodowy lub wózek CLOSE

Na to trafiłam kiedyż zupełnie przypadkiem. Fajna sprawa, jeśli nasz maluch już pieluszki nie nosi, ale zdarzają mu się małe "wypadki". Ta podkładka chroni nasz fotelik lub wózek w czasie podróży. Bardzo prosto się ją dopina do fotelika. Rzecz praktyczna i mega pomysłowa. Cena około 15€.

Dostępne w Niemczech <<<TU>>>

5. Książeczki "nocniczkowe"

Nazwałam tak, bo nie wiem jak mogą nazywać się inaczej :D . Niektórym dzieciakom pomagają właśnie one. Książeczka pokazuje jak miś lub inna postać uczy się korzystania z toalety. Skoro maluchy naśladują dorosłych, może zdarzy im się też naśladowanie postaci z bajek? Może wydać się komiczne, ale....synkowi znajomej bardzo pomogły. W zasadzie uczył się korzystania z nocniczka właśnie dzięki tym malutkim książeczkom. Cena około 13€.

Dostępne w Niemczech np. <<<TU>>> lub w księgarniach

Więcej

Wizyty u pediatry - Kinderuntersuchung U7

Na to badanie czekaliśmy aż rok. Pora na tutejszy "bilans dwulatka". Powinien się odbyć między 21 a 24 mięsiącem życia malucha. Przejdźmy więc do konkretów.

Standardowo waga, wzrost, wielkość główki. Lekarz bardziej zwraca uwagę na wzrok malucha i na to, w jaki sposób się porusza (czy nóżki dobrze stawia). Ponadto zaczyna się badanie prawidłowych odruchów fizjologicznych, czyli stukanie młoteczkiem w kolanko. Nie bardzo to przypadło do gustu naszej Bubie i na widok zbliżającego się "narzędzia" do kolanka, najzwyczajniej w świecie zaczęła płakać... Tak więc Pani doktor przeszła do kolejnego punktu jakim jest mowa dziecka. Nasz pediatra mówi w języku niemieckim, a tego języka nasza Buba jeszcze nie bardzo rozumie. Więc jedynym rozwiązaniem były pytania do nas, rodziców. Pytała o to, czy dziecko zna i mówi podstawowe słowa takie jak np. mama, tata, baba, oko itp. . Następnie, z naszą pomocą odbyło się kolejne ćwiczenie. Nasz Szkrab miał pokazać gdzie ma oko, nos, usta, uszy, włosy, nóżki i rączki. Wszystko przebiegło dość sprawie i bezboleśnie :) Poza tym lekarz zapytała nas, czy dziecko chodzi już do przedszkola, czy ma częsty kontakt z dziećmi i jak wyglądają ich relacje. Na sam koniec zapytała się, czy pierwsza wizyta u stomatologa już się odbyła. 

Powiem Wam szczerze, że te "małe" zmiany, które weszły do dziecięcej służby zdrowia, dało się troszkę odczuć. Pediatra zwracała większą uwagę na dziecko, a przede wszystkim przeprowadziła z nami dłuższy wywiad niż dotychczas. W każdym razie napewno zmianę widać pisemnie ;), bo zamiast wypełnienia żółtej książeczki, otrzymaliśmy nową kartę U7, którą później trzeba dopiąć jako kolejną stronę. 

A kolejne badanie znowu za rok.

Więcej